فرهنگ معنی در دیوان اشعار فخرالدین عراقی

معنی شناسی به عنوان یکی از شاخه های دانش زبان شناسی به مطالعه¬ی محتوایی زبان می پردازد؛ یعنی مطالعه¬ی شبکه¬ی روابطی که بین واحدهای زبانی و پدیده¬های جهان وجود دارد. این شاخه از دانش زبان شناسی چگونگی انتقال معنی را از طریق زبان بیان می کند. در معنی¬شناسی، واژه به عنوان یکی از اجزای اصلی کلام، نقش عمده¬ای در انتقال مفاهیم دارد. معنی به دلیل پیوستگی با جهان خارج از ذهن، اهمّیّت فراوانی دارد و می¬تواند ما را با توانایی گوینده نسبت به یک زبان آشنا سازد. ما بسیاری از مفاهیم اساسی در شعر عراقی را در قالب یک فرهنگ و به شکل مصداقی، بررسی کرده ایم. بر این اساس، دیوان اشعار فخرالدّین عراقی را مطالعه و بسیاری از معانی متداول و پراهمّیّت در کلام او را گرد¬آوری کرده¬ایم. بنابراین ما در این پژوهش با مطالعه¬ی مستقیم دیوان فخرالدّین عراقی و مطالعه¬ی مطالب مرتبط با موضوع، به تدوین فرهنگ معنی پرداخته¬ایم. بدین صورت که برای واژه¬های استخراج شده از دیوان عراقی با توجه به مفهوم آن¬ها، الفاظ مترادف را بازشناخته و به ترتیب حروف الف ـ با به منطق یک فرهنگ فارسی منظم کرده¬ایم؛ یک واژه را مدخل قرار داده و واژه¬های مترادف را به آن ارجاع داده¬ایم و متناسب با واژه¬ها شاهد مثال¬هایی را از دیوان عراقی ارائه داده¬ایم.